پایگاه داده مجموعه ای سازمان یافته از اطلاعات است. شاید یکی از مهم ترین دلایل استفاده از بانک اطلاعاتی ساختار منظم آن باشد. دسترسی سریع و آسان به داده ها، قابلیت جستجو، مدیریت و به روز رسانی آن ها از جمله عوامل مطرح شدن بانک داده ها می باشند. دیتا بیس ها را می توان بر اساس نوع اطلاعاتی که ذخیره می کنند به : متنی، عددی، تصویری و … طبقه بندی کرد. بر اساس نوع ساختار نیز دیتابیس ها انواع مختلفی چون  MSSQL , MYSQL و … را شامل می شوند. شما می توانید پایگاه داده را  به عنوان یک سیستم بایگانی الکترونیکی در نظر بگیرید.

همانطور که می دانیم، در عصر کامپیوتر، داده و ارتباطات به سر می بریم و تقریبا مناسب ترین و به صرفه ترین روش کار با این اطلاعات که تمامی نیازهای روزمره ما به آن در بر می گیرد از طریق کامپیوتر است. مسلما نیاز است که این اطلاعات با کمال دقت و امنیت در جایی ذخیره شوند که در مراجعات بعدی بتوان در کوتاه ترین زمان ممکن بخشی از اطلاعات مد نظر خود را از دل این حجم عظیم استخراج کرد. امروزه بهترین و امن ترین روش برای ذخیره سازی و نگهداری این اطلاعات، استفاده از پایگاه اطلاعات می باشد که در کنار این مهم، دسترسی سریع به اطلاعات را نیز در اختیار کاربران قرار می دهد. تکنولوژی های جدید بانک اطلاعات، نیاز ما را برای ذخیره سازی اطلاعات در حجم انبوه مرتفع کرده و می توانیم به صحت اطلاعات نیز اطمینان داشته باشیم. علاوه بر آن امکان آن نیز فراهم شده که در آن واحد و به صورت همزمان، تعداد بی شماری از کاربران با این دادگان ارتباط برقرار کنند، بر روی اطلاعات آن کار کرده، آنها را ویرایش نموده و یا از بخشی از آن گزارش گیری کنند.

معروف ترین و پر کاربرد ترین دیتابیس های موجود به ترتیب حروف الفبا عبارتند از:

• Amazon’s SimpleDB

• DB2

• Informix

• Ingres

• Microsoft Access / Excell

• MySQL

• Oracle

• PostgreSQL

• SQLite

• SQL Server

• Sybase

• Teradata