همه نام دامنه اینترنتی ثبت شده  کجا نگهداری می شوند

یکی از بزرگترین موارد در مورد اینترنت این است که هیچکس واقعا آن را مالک ندارد. این یک مجموعه جهانی از شبکه های بزرگ و کوچک است که با روش های مختلف به یکدیگر متصل می شوند تا یک نهاد واحد که ما آن را “اینترنت” می نامیم. از زمان آغاز آن در سال ۱۹۶۹، اینترنت از چهار سیستم رایانه میزبان به ده ها میلیون نفر افزایش یافته است. با این حال، فقط به این دلیل که هیچ کس اینترنت ندارد، به این معنا نیست که از طریق روش های مختلف نظارت و نگهداری نمی شود. انجمن اینترنت، یک گروه غیرانتفاعی که در سال ۱۹۹۲ تاسیس شد، نظارت بر شکل گیری سیاست ها و پروتکل ها را تعریف می کند که نحوه استفاده و ارتباط آنها با اینترنت را تعریف می کند.

هنگامی که اینترنت در دوران پس از زایمان بود، شما تنها می توانید با ارائه IP (پروتکل اینترنت) آدرس کامپیوتر شما می خواستم برای ایجاد یک لینک با ایجاد ارتباطات. برای مثال، یک آدرس IP معمولی ممکن است ۴۶٫۲۲۵٫۱۲۵٫۳۴ باشد. این خوب بود زمانی که تنها چند میزبان وجود دارد، اما آن را بسیار پیچیده بود به عنوان بیشتر و بیشتر سیستم های آنلاین آمد. اولین راه حل مشکل این بود که یک فایل متنی ساده توسط مرکز اطلاعات شبکه ای که نام ها را بر روی آدرس های IP قرار می دهد، نگهداری شود. به زودی این فایل متنی بسیار بزرگ شد و برای مدیریت آن بسیار دست و پا گیر بود. در سال ۱۹۸۳، دانشگاه ویسکانسین سیستم نام دامنه (DNS) را ایجاد کرد که نام های متنی را به آدرس های IP نشان می دهد. به این ترتیب شما فقط باید به جای www.crmit.ir به جای ۴۶٫۲۲۵٫۱۲۵٫۳۴ به یاد داشته باشید.

سیستم نام دامنه یک پایگاه داده توزیع شده است، اما سرور مرکزی نامحدود در هسته سیستم وجود دارد (ببینید نحوه عملکرد DNS برای جزئیات بیشتر). برای جلوگیری از تضاد و تکرار، کسی باید این سرورهای مرکزی را حفظ کند.

در سال ۱۹۹۳، وزارت بازرگانی ایالات متحده، در ارتباط با چندین نهاد دولتی و خصوصی، اینترنیک را برای حفظ یک پایگاه داده مرکزی که شامل تمام نامهای دامنه ثبت شده و آدرس های IP مرتبط در ایالات متحده است، ایجاد کرد (کشورهای دیگر NIC های خود را حفظ می کنند) مراکز) – یک لینک زیر است که در مورد سیستم کانادا صحبت می کند، به عنوان مثال). راهکار شبکه، عضو اینترنیک، برای مدیریت و نگهداری تعداد روزافزون نام های دامنه اینترنتی و آدرس های IP انتخاب شده است. این پایگاه داده مرکزی به سرورهای سطح بالا (TLD) در سراسر جهان کپی می شود و جداول مسیریابی اولیه را که توسط هر رایانه ای که به اینترنت متصل است، ایجاد می کند.

تا همین اواخر، Network Solutions تنها شرکتی بود که نام دامنه را ارائه می داد. با این حال، برای اطمینان از اینکه شبکه راه حل یک انحصار نشد، دولت ایالات متحده تصمیم گرفت که دیگر شرکت ها نیز مجاز به فروش نام دامنه باشند. در حالی که این شرکت های دیگر (که به عنوان ثبت نام شناخته می شوند) نام دامنه و سرورهای DNS خود را نگه می دارند، Network Solutions همچنان پایگاه داده مرکزی را برای اطمینان از عدم تکراری نگه می دارد. در ایالات متحده، شما پرداخت هزینه های سالانه به شبکه راه حل برای حفظ نام دامنه خود را در سرور نام مرکزی.

: