بعنوان مثال Pentium ۴ دارای FSB ۴۰۰ Mhz است ، اما در واقع دارای باس ۱۰۰ مگاهرتزی است که چهار بار عمل ارسال انجام می شه Quad کار می کنه . بعبارت دیگر در هر چرخه ساعت ( Clock Cycle ) داده دو بار ارسال می شه ؛ یکی در لبه بالارونده کلاک و یکی در لبه پایین رونده کلاک ( مانند حافظه های DDR و در هر مرتبه نیز دو بایت داده ارسال می شه ، که در مجموع باعث می شه FSB ۱۰۰ مگاهرتزی ۴ برابر سریعتر بشه .Multiplier : فرکانس CPU از ضرب FSB در Multiplier بدست می آید . بعنوان مثال یک پردازنده با فرکانس ۵۵۰ مگاهرتز که باس ۱۰۰ مگاهرتزی داره ، ضریب کلاکش باید ۵/۵ باشه . بنابراین CPU باید ۵/۵ بار مقدار فرکانس FSB رو اجرا کنه ، که برابر می شه با ۵۵۰ مگا هرتز : ۱۰۰MHz x ۵.۵ = ۵۵۰ MHz
▪ باس CPU های Duron:
AMD ها دارای باس ۱۰۰ بودن ، که با توجه به Dual کار کردن ، روی باس ۲۰۰ کار می کردن . Athlon ها دارای باس ۱۰۰ و ۱۳۳ بودن که با توجه به Dual کار کردن ، روی باس ۲۰۰ و ۲۶۶ کار می کرد ن .Athlon XP ها نیز به همین ترتیب روی باس ۲۶۶ و ۳۳۳ و ۴۰۰ کار می کردن . Sempron ها به غیر از ۳/۱ همگی دارای باس ۳۳۳ هستن ( تمامی این CPU ها روی سوکت A یا سوکت ۴۶۲ قرار داشتن . Sempron ۳.۱ , Athlon ۶۴ , Athlon ۶۴ FX با استفاده از HTT تکنولوژی هایپر ترنسپورت ( Hyper Transport Technology ) برای سوکت ۹۳۹ تا ۲۰۰۰ مگا هرتز و برای سوکت ۷۵۴ تا ۱۶۰۰ مگاهرتز می تونن با حافظه تبادل داده داشته باشن .
▪ باس CPU های Celeron :
Intel ها دارای باس ۱۰۰ و Celeorn D دارای باس ۱۳۳ هستن که با توجه به Quad کار کردن CPU های Intel به ترتیب روی باس ۴۰۰ و ۵۳۳ کار می کنن . Pentium ۴ های اولیه هم دارای باسهای ۴۰۰ و ۵۳۳ بودند . ( این سری روی سوکت های ۴۷۸ و ۴۲۳ قرار داشتن Pentium ۴ Processor Supporting HT Technology دارای باس ۲۰۰ هستن که با توجه به Quad کار کردن CPU های Intel روی باس ۸۰۰ کار می کنن . این سری روی سوکت های ۴۷۸ و ۷۷۵ قرار دارن Pentium ۴ Processor Extreme Edition روی باس ۸۰۰ کار می کنن و فقط یک مدل از این سری که فرکانس ۳/۴۶ گیگا هرتزی داره ، روی باس ۱۰۶۶ کار میکنه ( این سری هم مثل سری قبل روی سوکت های ۴۷۸ و ۷۷۵ قرار دارن
: Backside Bus
در مقابل FSB گذرگاه دیگری به این نام وجود دارد که رابط بین CPU و حافظه نهان سطح دوم L۲ Cache Memory می باشد . و طبعا سرعت این گذرگاه از FSB بیشتر است .
: Cache Memory
یا حافظه نهان ، یک حافظه بسیار سریع از نوع استاتیک است که داخل خود پردازنده قرار دارد . بدلیل اینکه بسیاری از عملیات کامپیوتر تکراری و قابل پیش بینی است و تراشه های سیلیکان بسیار سریعتر از درایو های دیسک مکانیکی می باشند ، سرعت دسترسی به اطلاعات با قرار گرفتن در این بخش ، بسیار سریعتر می شه . اطلاعات بصورت اطلاعات برنامه ، آدرس های حافظه یا داده می باشند . این حافظه بین CPU و Ram قرار می گیرد . حافظه نهان با استفاده از الگوریتمهای پیچیده خود ، پیش بینی می کند که پردازنده در مراحل بعدی پردازش به چه اطلاعاتی نیاز خواهد داشت و نتیجه رو درون خودش ذخیره می کنه . زمانیکه پردازنده نیاز به داده ای پیدا می کنه ابتدا Cache رو چک می کنه ، اگه در اون موجود باشه از داخلش می خونه ، بدین ترتیب چون پردازنده بیتهای اطلاعاتی را از فضای داخل خود بدست می آورد ، خیلی سریعتر عمل می کند . تا اینکه این اطلاعات را از درون حافظه اصلی سیستم بیرون بکشد ) اما اگه داخل Cache نباشه ، پردازنده به حال انتظار می ره تا داده مورد نظر از حافظه اصلی به Cache برسه و از اونجا نیز در اختیار پردازنده قرار بگیره . بنابر این هر چه حافظه نهان بزرگتر باشه ، کارایی نیز بیشتر است .
