از بین نسل های مختلف شبکه های پسیو نوری یا PON، فنآوری GPON از همه محبوب تر است. این تکنولوژی به شما ۲٫۵ گیگابیت بر ثانیه داون استریم (دانلود) و ۱٫۲۵ گیگابیت بر ثانیه آپ استریم (آپلود) می دهد.
در یک پروژه‌ی FTTH، پس از راه اندازی بستر ارتباط مبتنی بر فیبر نوری، شما تجهیزات اکتیو فیبر نوری را نصب می کنید تا شبکه شما برقرار شود. در سمت مخابرات، دستگاه لاین ترمینال نوری (OLT) و در سمت مشترکین Optical Network Terminal یا Optical Network Unit نصب می گردد که به آنها ONT و ONU می گویند.
برای خیلی ها این سوال پیش می آید که ONT و ONU چه فرقی دارند؟
تفاوت اصلی دستگاه ONT و ONU در جایگاه کاربرد آنها است. ممکن است خود دستگاه ها تفاوت چندانی با هم نداشته باشند. حتی خیلی از جاها آنها را یک دستگاه در نظر می گیرند.
در کاربرد، ONU دارای تعداد پورت های زیادی است (مثلاً ۸ پورت الکتریکال، ۲۴ پورت یا ۴۸ پورت) در حالی که ONT تنها یک پورت یا ۴ پورت الکتریکال (RJ45) دارد. از سوی دیگر ONT می تواند پورت تلفن POTS نیز داشته باشد. ولی ONU فقط پورت شبکه دارد.
دستگاه هایی که بعنوان ONU استفاده می شوند می بایست صنعتی بوده و توانایی کار کردن در شرایط گرمایی و رطوبت شدید را داشته باشند، در حالی که ONT یک مودم مانند مودم ADSL است که برای کاربردهای خانگی طراحی شده است.
ONU می تواند تنها یک سوئیچ مانند سوئیچ سیسکو باشد به این صورت که یک ماژول نوری (SFP) در آن نصب می گردد و سریال نامبر این SFP به دستگاه OLT معرفی می شود تا سوئیچ بتواند با OLT ارتباط برقرار کند.
