از این رو اطلاعات این نوع آی پی در واقع اطلاعات سرویس دهنده ای است که سری آدرس ها را خریداری کرده و در اختیار دارد و به صورت گردشی به کاربران مختلف اختصاص می دهد، در مقابل نوع دیگری از کاربرد آدرس های اینترنتی وجود دارد که معمولا طی بازه زمانی بلند مدت به یک کامپیوتر (معمولا سرور) اختصاص داده شده و با قطع یا وصل ارتباط دستگاه به شبکه آدرس IP تغییر نمی کند و ثابت است، به این صورت امکان برقراری یک ارتباط با ثبات بیشتر برای سایر سرورهای متصل به شبکه یا سایر کاربرانی که قصد دارند با استفاده از آی پی با آن سرور در ارتباط باشند فراهم می شود، آی پی های استاتیک کاربردهای خاصی در اینترنت دارند از جمله برقراری برخی قابلیت ها مانند VOIP (مخفف Voice Over Internet Protocol)، بازی های آنلاین و هر آنچه که نیاز به موقعیت یابی ساده تر در اینترنت دارد، به همین دلیل این نوع آدرس ها ممکن است به جهت شناسایی و ردیابی راحتتر، مورد هجوم حمله های مخرب یا سوء استفاده های دیگر نیز قرار گیرند که این موضوع تا حدود زیادی به رعایت مسائل امنیتی در سرور نیز بستگی دارد، باید توجه نمود که آی پی های داینامیک و استاتیک در ساختار هیچ فرقی با هم ندارند و تنها نوع کاربری و مدت استفاده از آنها سبب می شود که عنوان داینامیک یا استاتیک داشته باشند.

IP معتبر (Valid) و نامعتبر (Invalid) چیست؟

اصطلاح دیگری که برای تقسیم بندی آدرس های پروتکل اینترنت استفاده می شود عبارت IP معتبر (Valid) و نامعتبر (Invalid) است که مبنای این تقسیم بندی قابلیت استفاده از IP در شبکه است، منظور از معتبر و Valid بودن IP کلیه آدرس هایی است که می توانیم از آنها در یک ارتباط تحت شبکه استفاده کنیم، این شبکه می تواند اعم از شبکه های شخصی (Private) یا عمومی (Public) باشد، در مقابل IP آدرس هایی وجود دارند که به دلایل مختلف نمی توانیم از آنها در ارتباط تحت شبکه استفاده کنیم که به آنها آی پی نامعتبر یا Invalid IP گفته می شود، از جمله دلایل نامعتبر و Invalid شدن IP می تواند یکی از موارد زیر باشد:
– آدرس های محفوظ یا Reserved Addresses
سازمان IANA (مخفف Internet Assigned Numbers Authority) سری خاصی از آی پی آدرس ها را به جهت استفاده در شبکه های خصوصی در نظر گرفته است که استفاده از آنها برای شبکه جهانی وب معتبر نیست و به عبارتی این دسته از آدرس ها برای استفاده در اینترنت نامعتبر (Invalid) هستند (دقت کنیم که این نوع آی پی ها در شبکه های خصوصی معتبر و Valid هستند)، این سری از آی پی آدرس ها شامل سه کلاس مختلف می شود که با نام های A، B و C نامگذاری می شوند، سری A از شماره ۱۰٫۰٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۱۶,۷۷۷,۲۱۶ آی پی ممکن ختم می شود، سری B از شماره ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۷۲٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۱,۰۴۸,۵۷۶ ختم می شود و در نهایت سری C از شماره ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۶۵,۵۳۶ ختم می شود، استفاده از این سری آی پی ها برای ارتباط در شبکه اینترنت نامعتبر (Invalid) است.
– تداخل آدرس ها یا Address Conflicts
علت دیگر نامعتبر شدن استفاده از آدرس های IP وجود تداخل یا Conflict بین آنها است، پیش از این گفتیم که آی پی یک شماره یکتا در شبکه است و بر همین اساس دو دستگاه حاضر در یک شبکه نمی توانند آدرس مشابه داشته باشند، به همین دلیل اگر یک IP قبلا برای یک وسیله تنظیم شده و آن وسیله نیز در وضعیت آنلاین باشد، نمی توانیم از آن IP برای اتصال وسیله دیگر به همان شبکه استفاده کنیم و به اصطلاح می گوییم IP در این شرایط نامعتبر یا Invalid است، این اتفاق معمولا در شبکه های محلی که رنج محدودی از آدرس ها را به کار می گیرند اتفاق می افتد.
– سری های خاص، پیش فرض و آزمایشی
سازمان IANA (مخفف Internet Assigned Numbers Authority) سری خاصی از آی پی آدرس ها را به جهت اهداف خاصی در نظر گرفته است که استفاده از آنها برای سایر موارد معتبر نیست و به عبارتی این دسته از آدرس ها نامعتبر (Invalid) هستند، از جمله آدرسی که هر چهار قسمت آن صفر باشد یعنی ۰٫۰٫۰٫۰ به عنوان Default Routing، آدرس هایی که سه قسمت آخر آنها صفر باشد به طور مثال ۱۹۲٫۰٫۰٫۰ ،۱۷۲٫۰٫۰٫۰ ،۱۲۸٫۰٫۰٫۰ ،۱۰٫۰٫۰٫۰ ،۱٫۰٫۰٫۰ به عنوان Network Address، آدرس هایی که قسمت آخر آنها ۲۵۵ باشد به طور مثال ۱۹۲٫۱۶۸٫۱٫۲۵۵ ،۱۲۸٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ ،۱٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ به عنوان Broadcast Address، آدرس هایی که قسمت اول آنها ۱۲۷ باشد به طور مثال ۱۲۷٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ ،۱۲۷٫۰٫۰٫۰ به عنوان Loopback یا Self-testing Address و آدرس های سری ۱۶۹٫۲۵۴٫۰٫۱ الی ۱۶۹٫۲۵۴٫۲۵۵٫۲۵۴ به عنوان APIPA (مخفف Automatic Private IP Addressing) که یک قابلیت در سیستم عامل ویندوز است و در حالتی که امکان استفاده از DHCP فراهم نباشد به صورت خودکار به دستگاه های متصل به شبکه IP اختصاص می دهد (بیشتر در شبکه های کوچک محلی با حداکثر ۲۵ کاربر).

IP عمومی (Public) و خصوصی (Private) چیست؟

دسته بندی دیگری که می توانیم برای IP آدرس ها در نظر بگیریم اصطلاح IP عمومی (Public) و خصوصی (Private) است که مبنای آن قابلیت استفاده از آدرس در شبکه جهانی وب (اینترنت) است، بر این اساس هر IP آدرسی که بتوانیم از آن در شبکه جهانی وب استفاده کنیم عنوان عمومی و Public خواهد داشت و IP در سایر شبکه های محلی را خصوصی یا Private می نامیم، براساس تقسیم بندی سازمان IANA که پیش از این دیدیم آی پی آدرس های خصوصی شامل سه کلاس مختلف می شود که با نام های A، B و C نامگذاری می شوند، سری A از شماره ۱۰٫۰٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۰٫۲۵۵٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۱۶,۷۷۷,۲۱۶ آی پی ممکن ختم می شود، سری B از شماره ۱۷۲٫۱۶٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۷۲٫۳۱٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۱,۰۴۸,۵۷۶ ختم می شود و در نهایت سری C از شماره ۱۹۲٫۱۶۸٫۰٫۰ شروع شده و به شماره ۱۹۲٫۱۶۸٫۲۵۵٫۲۵۵ با تعداد ۶۵,۵۳۶ ختم می شود.
نکته: این تقسیم بندی ها هر کدام مبنای خاصی دارند و به همین دلیل سری IP ها در تعاریف مختلف در مواردی با هم مشترک می باشند.