فیوژن فیبر نوری چیست؟
که این اتصال بیشتر در ورودی ساختمان، محفظه های کابل کشی، نقاط مبدا و مقصد، کوپلر و هر نقطه واسطه بین فرستنده و گیرنده صورت میگیرد. همچنین در زمان قطع شدن قسمتی از کابل به دلایل مختلف نظیر حفاری نیاز به اتصال محل قطع شدگی کابل می باشد. که به این عملیات اصطلاحا مفصل بندی فیبر نوری اطلاق میشود
اتصال کابل فیبر نوری نیازمند تنظیم دقیق جهت جفت شدن هسته کابل ها یا نقاط درون کابل فیبر نوری می باشد به طوری که تقریبا تمام نور از یک کابل فیبر نوری ، به کابل متصل شده به آن وارد شود. این عملیات توسط دستگاهی به نام دستگاه فیوژن فیبر نوری یا فیوژن اسپلایسر انجام میگیرد.
مراحل عملیات فیوژن فیبر نوری
عملیات استریپ : به برداشتن محافظ پلیمری کابل فیبر نوری و رسیدن به رشته فیبر نوری اصطلاحا عملیات استریپ میگویند. انجام این کار به علت حساس بودن رشته های نوری نیاز به دقت عمل ، تجربه و مهارت کافی دارد زیرا باید اندازه مورد نیاز جهت انجام عملیات فیوژن فیبر نوری و همچنین نکات فنی دیگر رعایت گردد
پاک سازی فیبر نوری : بعد از استریپ کردن بایستی فیبرهای نوری را به وسیله الکل و دستمال های مخصوص به دقت پاک کرد تا هرگونه الایندگی از روی انها برداشته شود. این امر برای بالابردن دقت در انجام فیوژن و پایین امدن افت دیتا در نقطه جوش بسیار حائز اهمیت است.
Cleaving به عملیات برش فیبر نوری گفته میشود این کار توسط کاترهای مخصوص برای امده کردن سطح مقطع فیبر جهت عملیات فیوژن انجام میشود. این مرحله نیز همانند مرحله بالا بسیار اهمیت دارد و کوچکترین اشتباه در این دو مرحله گاها باعث تکرار چندین باره عملیات فیوژن خواهد شد. اگر برش به سطح مقطع درستی نیانجامد میزان افت سیگنال بالا خواهد رفت
فیوژن اسپلایسینگ : این مرحله، اصلی ترین و مهمترین قسمت میباشد. که شامل قراردادن رشته ها در دستگاه، انجام تنظیمات لازمه، عملیات فیوژن و قراردادن نقطه جوش در کریمپ حرارتی مخصوص میباشد.
اتصال فیوژن از جرقه الکتریکی برای جوش دو کابل فیبر نوری به هم استفاده می کند. این فرایند از جوش فیبر نوری شامل حرارت موضعی دو کابل فیبر نوری برای ذوب کردن و اتصال انتهای آنها به هم می باشد
فرایند اتصال با اماده سازی انتهای هر دو فیبر برای اتصال شروع می شود که در ابتدا حذف پوشش های محافظ از انتهای هر دو فیبر ضروری است. سپس فیبر به منظور ایجاد سطحی صاف و عمود بر آن در انتها با استفاده از روش score-and-break شکسته می شود که فرایند cleaving می باشد و بعد از آن کیفیت انتهای هر فیبر با استفاده از یک میکروسکوپ بررسی می شود.
در جوش فیبر نوری، اتلاف در اتصال رابطه مستقیم با زوایا و کیفیت انتهای فیبر در هر دو طرف آن دارد.
یک دستگاه فیوژن معمولی شامل دو ثابت جهت قرار گیری فیبر ها در آن و دو الکترود می باشد. میکروسکوپ به قرار گیری انتهای فیبر آماده شده در دستگاه فیوژن کمک می کند. فیبر ها در دستگاه قرار گرفته و هم تراز می شوند و سپس با هم ذوب و متصل می شوند.
در ابتدا در جوش فیوژن از سیم کروم به عنوان عنصر حرارتی برای ذوب کردن و اتصال فیبر ها به هم استفاده می شده. تکنیک های جدید جوش فیبر نوری لیزر دی اکسید کربن، جرقه الکتریکی و شعله حاصل از گاز را جایگزین سیم کروم برای حرارت دادن انتهای فیبرها جهت ذوب شدن و اتصال آنها کرده است. جوش فیبر نوری با روش جرقه الکتریکی می تواند یک فیبر یا رشته های فیبر نوری ۱۲ یا ۲۴ تایی را در یک زمان متصل کند.
سایز کوچک نقطه اتصال فیوژن و توسعه دستگاه های فیوژن خودکار، اتصال از روش جرقه الکتریکی را تبدیل به یکی از محبوب ترین تکنیک های اتصال در کاربردهای تجاری کرده است. اتصال فیبر نوری بسیار پیچیده می باشد و لزوما تنظیمات به گونه ای اعمال می شود که تلفاتی کمتر از ۰٫۰۲dB حاصل شود.
در صورت نیاز به کاهش یک سیگنال پر قدرت، می توان از اتصال فیبر نوری به عنوان تضعیف کننده ی نوری استفاده نمود که در این صورت می توان اتصالی با حداکثر ۱۰ dB تلفات به وجود آورد. به این ترتیب می توان از آن به عنوان تضعیف داخلی استفاده نمود. تلفات معمول اتصال فیوژن حدود ۱٫۰۲ dB می باشد.
از آنجائیکه این کار به دقت بالایی احتیاج دارد و بسیار خطا پذیر است و هر گونه خطایی در زمان فیوژن زدن باعث خرابی و تضعیف آن می شود باید توسط یک اپراتور متبحر و کار آزموده انجام شود.
