TCP/IP چیست؟ و کاربرد ان در اینترنت
برنامه نویسان برای تضمین اینکه انواع متفاوتی از کامپیوترها بتوانند با یکدیگر کارکنند، برنامه‌های خود را با استفاده لز پروتکل‌های ( protocol به معنی قرارداد، ولی در ادامه به دلیل پرکاربرد بودن از کلمه پروتکل استفاده می‌کنم) استاندارد می‌نویسند. پروتکل مجموعه‌ای از قوانین است که با اصطلاحات فنی چگونگی انجام گرفتن کاری را توصیف می‌کند. به عنوان مثال، پروتکلی وجود دارد که به طور دقیق قالبی را که بایستی برای ارسال پیام‌های پستی استفاده شود، توضیح می‌دهد. تمام برنامه‌های پستی اینترنت در هنگام آماده ساختن پیامی برای تحویل از این پروتکل پیروی می‌کنند.
TCP/IP نام متداولی برای مجموعه‌از بیش از ۱۰۰ پروتکل می‌باشد که برای متصل ساختن کامپیوترها و شبکه‌ها استفاده می‌شود. نام واقعی TCP/IP از دو پروتکل مهم می‌آید:
۱) (TCP(Transmission Control Protocol
۲) (IP(Internet Protocol
در داخل اینترنت، اطلاعات به صورت جریان ثابتی از میزبان به میزبان(کامپیوترهایی که با هم ارتباط دارند) منتقل نمی‌شود. در عوض، داده‌ها به بسته‌های کوچکی به نام بسته(packet) شکسته می‌شوند.
به عنوان مثال، در نظر بگیریذ که پیامی پستی را برای دوستی در اینترنت می‌فرستید. TCP آن را به تعدادی بسته تقسیم خواهد کرد. هر بسته با شماره سریال ، نشانی گیرنده و نشانی فرستنده علامت گذاری می‌شود. TCP اطلاعات مربوط به کنترل خطا را نیز در بسته درج می‌کند.
سپس بسته‌ها از طریق شبکه فرستاده می‌شوند، در اینجا کار IP است که آنها را به میزبان راه دور منتقل کند. TCP در انتهای دیگر، بسته‌ها را دریافت و وجود خطاها را بررسی می‌کند.اگر خطایی رخ داده‌باشد، TCP می‌تواند درخواست ارسال مجدد این بسته به خصوص را نماید.
بعد ازاین‌که تمام بسته‌ها دریافت شدند،TCP از شماره سریال بسته‌ها، آنها را به ترتیب به هم وصل می‌کند تا پیام پستی اصلی در طرف دوم ساخته شود.
به عبارت دیگر ، کار IP گرفتن داده‌های خام-بسته‌ها- از یک مکان به مکان دیگر است و کار TCP اداره جریان و تضمین صحت داده‌ها می‌باشد.
شکستن داده‌ها به بسته‌ها فواید مهم بسیاری دارد. اول این‌کهبه اینترنت اجازه می‌دهد در یک زمان از همان خطوط ارتباطی برای کاربران متفاوت بسیاری استفاده کند. از آن‌جایی که بسته‌ها مجبور نیستند با یکدیگر سفر کنند، خط ارتباطی می‌تواند تمام انواع بسته‌ها را همان‌طوری که در راه خود از مکانی به مکان دیگر می‌روندؤ حمل کند. بزرگراهی را در نظر بگیرید که در آن ماشینهای مجزا با وجود اینکه مقصدهای متفاوتی دارند، همگی در راه مشترکی سفر می‌کنند.
همان‌طوری که بسته‌ها سفر می‌کنند، تا زمانی که به مقصد نهایی خودشان برسند، از میزبانی به میزبان دیگر فرستاده می‌شوند(مسیر واقعی توسط کامپیوترهایی با استفاده خاص به نام مسیریابانتخاب می‌شود). این این موضوع یعنی اینترنت دارای انعطاف‌پذیری بسیار زیادی می‌باشد. اگر اتصال به‌خصوصی خراب شود، کامپیوترهایی که جریان داده را کنترل می‌کنند می‌توانند معمولاً مسیر جایگزینی را پیدا کنند. در حقیقت امکان دارد که در داخل انتقال واحدی از داده‌ها، بسته‌های مختلف در مسیرهای مختلفی به یک مقصد جریان پیدا کنند.
همچنین شبکه می‌تواند از بهترین مسیر در شرایط مختلف استفاده کند. به عنوان مثال، هنگامی که بار بخشی از حد متعارف می‌شود بسته‌ها می‌توانند از طریق خطوطی که بار کمتری دارند، فرستاده شوند.
مزیت دیگر استفاده از بسته‌ها این است که در هنگام رخ‌دادن خطایی کوچک در انتقال، به جای انتقال کل پیام فقط نیاز به ارسال مجدد بسته‌ای منفرد خواهد بود. این مزیت سرعت کلی اینترنت را افزایش می‌دهد.
تمام این انعطاف‌پذیری کمک می‌کند تا قابیت اطمینان بالا امکان‌پدیر شود، TCP/IP به هر صورت تضمین می‌کند که داده با موفقیت عبور می‌نماید. در حقیقت، حتی با وجود اینکه ممکن است میزبانها صدها کیلومتر دور از یکدیگر باشند و تمام بسته‌ها مجبور به عبور از چندین کامپیوتر میانی باشند، اینترنت آن‌قدر خوب عمل می‌کند که ارسال پرونده‌ای از یک میزبان به میزبان دیگر فقط جند ثانیه طول می‌کشد.
بنابراین دو جواب برای «TCP/IP چیست؟» وجود دارد. جواب فنی این است که TCP/IP خانواده‌ای بزرگ از پروتکل‌هایی است که برای سازمان‌دهی کامپیوترها و ابزارهای ارتباطی در شبکه، استفاده می‌شوند. و مهمترین پروتکل‌های آن TCP و IP هستند. IP داده‌ها را از مکانی به مکان دیگر منتقل می‌کند، در حالی که TCP از صورت‌گرفتن صحیح تمام کارها مطمئن می‌شود.
با وجود این، بهترین پاسخ این است که اینترنت وابسته به هزاران شبکه و میلیونها کامپیوتر است، و TCP/IP چسبی است که این شبکه‌ها و کامپیوترها را در کنار یکدیگر نگه می‌دارد.
