چه عجایب فضایی به نظر می رسد؟
هنگامی که شما به جنبه های محیط زیست در ماه نگاه می کنید، متوجه می شوید که چرا فضانوردان هیچ علامتی از زندگی پیدا نکرده اند. در ابتدا، آب و هوا به طور قابل ملاحظه ای از ۲۷۰ درجه فارنهایت (۱۳۲ درجه سانتیگراد) بر روی استوا تا بین منهای ۲۲ تا منهای ۵۸ F (منهای ۳۰ تا کمتر از ۵۰ درجه سانتیگراد) در قطب ها [منبع: جونز] تغییر می کند. اضافه کردن به آن گرد و غبار مگس تیز است که پرواز در مورد و عدم فضای برای محافظت از شما را از تابش خورشیدی، و دقیقا یک سفر به ساحل نیست.

گفتنی است، اسکان اولیه فضایی مانند McMansions مرسوم، مضر چمن موذی نیست. تیم معماری قمری ناسا همچنان جزئیات را به کار می گیرد، اما ماژول های زاد و ولد تحت فشار – فکر می کنم تریلرهای FEMA آینده نگر، و سازه های چادری بسیار بادوام می تواند فضانوردان را به خانه بیاورد. برای محافظت از اشعه های مضر، این ها باید در خاک های ماه یا خاک دفن شوند.

محققان ناسا برای استفاده از منابع انرژی به فناوری انرژی خورشیدی نگاه می کنند. اگرچه شبها در ماه می توانند ۳۳۴ ساعت طول بکشد، محققان امیدوارند که یک سیستم ذخیره انرژی ایجاد کنند تا انرژی به همان اندازه که ممکن است زمانی که خورشید به منظره قیمتی برسد، ایجاد کند.

یک طرح کلی برای استقرار فضایی منتشر شده توسط ناسا، پیشنهاد می دهد که به طور متوسط ​​افراد، نه فقط فضانوردان به خصوص آموزش دیده، می توانند بر روی یک فضاپیمای چرخشی که در مدار زمین قرار دارند، زندگی کنند. [منبع: پراکندهای فضایی ناسا]. اگر وسیله نقلیه فضایی در حال چرخش باشد، می تواند گرانشی را تقلید کند، که اجازه توسعه مناسب انسانی را می دهد. با توجه به پیشرفت های اخیر در وسایل نقلیه فضایی با هزینه پایین که برای طرح گردشگری فضایی طراحی شده اند، ناسا پیش بینی می کند که این فضاپیما ها در ۵۰ سال آینده می توانند وجود داشته باشند. منبع: فضاپیمای فضایی ناسا.

همانطور که در پایه قمری است، احتیاج اصلی به فضاپیمای قابل سکونت پول است. پروازهای خصوصی به مدار فضایی ۲۰ میلیون دلار برای یک نفر هزینه می کند. علاوه بر مشکل ورود به آن، مهاجرت به فضای بیرونی بدین معنی است که حتی قبل از ابتلا به آن شروع می شود. انسانها نمی توانند آزادانه در خارج از جو زمین نفوذ کنند و مقدار گرمای خورشیدی ما را می کشد. ما اساسا مجبوریم مناطق خود را با اکسیژن و محافظت شده برای محافظت از خود ایجاد کنیم.

در دهه آینده ایده ای بهتر در مورد احتمال رویارویی این رویاهای فضایی با واقعیت به دست خواهیم آورد. اگر بودجه فدرال برای پروژه پایه قمری حرکت می کند و پروژه های گردشگری فضایی خصوصی پیشرفت می کند، محله های فضای بیرونی دیگر نمی توانند فانتزی باشند.