چه تفاوتی بین IMS و LTE وجود دارد؟
این فناوری به این دلیل Long Term Evolution یا تکامل بلند مدت نامگذاری شد، زیرا توانست به یک جایگزین موفق و مسلم از فناوریهای UMTS 3G مبتنی بر GSM تبدیل شود. به همین دلیل این فناوری به عنوان فناوری نسل چهارم یا ۴G در نظر گرفته شد. LTE با قابلیت فراهم کردن میانگین سرعت دریافت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال ۳۰ مگابیت در ثانیه توانسته است به میزان قابل ملاحظهای سقف نرخ انتقال داده را افزایش دهد. اصلاحات بزرگ ساختاری، ظرفیت پهنای باند گسترش پذیر و کاهش زمان تاخیر به ارائه خدماتی باکیفیت کمک بزرگی کرده است. علاوه بر این، سازگاری با فناوری قدیمی‌تر GSM و UMTS امکان مهاجرتی روان و بی دردسر به فناوری ۴G را فراهم کرده است. توسعههای آتی LTE نیز قصد دارد توان عملیاتی را تا ۳۰۰ مگابیت در ثانیه افزایش دهد.
پروتکل لایه ترنسپورت استفاده شده توسط تمام لایههای بالایی LTE بر پایه TCP/IP استوار است. LTE از تمامی انواع داده اعم از صوت، تصویر و متن پشتیبانی می‌کند. فناوری تسهیم (multiplexing) به کار رفته در LTE از نوع OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) است و در جدیدترین نسخه از MIMO (Multiple Input Multiple Output) استفاده شده است. LTE از UMTS Terrestrial Radio Access Network (E-UTRAN) به عنوان رابط هوایی برای ارتقای قابلیت دسترسی شبکههای موجود تلفن همراه استفاده می‌کند. E-UTRAN نیز یک استاندارد شبکه دسترسی رادیویی است که به منظور جایگزینی با فناوریهای UMTS, HSDPA و HSUPA که پیش از این برای نسخههای ۳GPP در نظر گرفته شده بود معرفی شده است.
معماری مبتنی بر IP سادهای که در LTE استفاده می‌شود، هزینههای عملیاتی و نگهداری را پایینتر آورده است و به میزان قابل توجهی ظرفیت سلول E-UTRAN نیز افزایش پیدا کرده است.
فناوری IMS چیست؟
IMS در ابتدا به طور ویژه برای کاربردهای موبایل توسط ۳GPP و ۳GPP2 ساخته شده بود. اما از آنجا که ارائه کنندگان خط ثابت مجبور به پیدا کردن راهکارهایی برای ادغام فناوریهای مرتبط با موبایل در شبکههای خود بودند، این روزها این فناوری در بین این خدمات دهندگان نیز بسیار محبوبیت و گسترش پیدا کرده است. IMS در اصل از طریق زیرساختهای مبتنی بر IP همگرایی بین داده، گفتار و فناوری شبکه موبایل را فراهم می‌کند. امکانات ضروری IMS از قبیل کنترل خدمات، امکانات امنیتی مثل احراز هویت و مجوز دسترسی، مسیریابی، ثبت نام، آبونمان، فشرده سازی SIP و پشتیبانی از QOS نیز توسط این فناوری فراهم می‌شود.
IMS را می‌توان با معماری لایهای آن که شامل بسیاری از لایهها با ویژگیهای مختلف است تجزیه و تحلیل کرد. این معماری قابلیت استفاده مجدد از خدمات و بسیاری دیگر از کاربردهای رایج را فراهم می‌کند. مسئولیت اولین لایه تفسیر کردن حامل و کانال سیگنال از مدار سویچ موجود در شبکهها برای ارسال بسته و کنترل جریان داده است. کاربرد لایه دوم نیز فراهم کردن عملکردهای رسانهای سطح ابتدایی برای کاربردهای سطح بالاتر است.
معماری IMS این فرصت را برای تامین کنندگان خدمات فراهم می‌کند تا با کاهش هزینههای عملیاتی را از طریق خطوط سیمی، بیسیم و شبکههای پهن باند خدمات جدید و بهتری را عرضه کنند.
چه تفاوتی بین IMS و LTE وجود دارد؟
- LTE و IMS اجزای کلیدی مشابهای از قبیل Home Subscriber Server (HSS) و سیاست گذاری و همینطور Charging Rule Function (PCRF) دارند.
- هم IMS Domain و هم LTE Domain از شبکههای WCDMA پشتیبانی می‌کنند.
- IMS Domain به نسبت LTE Domain برای برقراری تماسهای VoIP کاربردیتر است.
- LTE از تماسهای Circuit Switching پشتیبانی نمی‌کند، به همین دلیل برای راه اندازی تماسهای صوتی در دامنه CS استفاده از IMS Domain بسیار مفیدتر خواهد بود.
- LTE به نسبت IMS هزینههای تمام شده برای هر مگابایت و همچنین فرکانس و شدت تراکم شبکه را با ارائه سرعت بیشتر به منظور ارتقای سطح تجربه کاربری کاهش می‌دهد.
