این فناوری به این دلیل Long Term Evolution یا تکامل بلند مدت نامگذاری شد، زیرا توانست به یک جایگزین موفق و مسلم از فناوری‎های UMTS 3G مبتنی بر GSM تبدیل شود. به همین دلیل این فناوری به عنوان فناوری نسل چهارم یا ۴G در نظر گرفته شد. LTE با قابلیت فراهم کردن میانگین سرعت دریافت ۱۰۰ مگابیت در ثانیه و سرعت ارسال ۳۰ مگابیت در ثانیه توانسته است به میزان قابل ملاحظه‎ای سقف نرخ انتقال داده را افزایش دهد. اصلاحات بزرگ ساختاری، ظرفیت پهنای باند گسترش پذیر و کاهش زمان تاخیر به ارائه خدماتی باکیفیت کمک بزرگی کرده است. علاوه بر این، سازگاری با فناوری قدیمی‌تر GSM و UMTS امکان مهاجرتی روان و بی دردسر به فناوری ۴G را فراهم کرده است. توسعه‎های آتی LTE نیز قصد دارد توان عملیاتی را تا ۳۰۰ مگابیت در ثانیه افزایش دهد.

پروتکل لایه ترنسپورت استفاده شده توسط تمام لایه‎های بالایی LTE بر پایه TCP/IP استوار است. LTE از تمامی‌ انواع داده اعم از صوت، تصویر و متن پشتیبانی می‌کند. فناوری تسهیم (multiplexing) به کار رفته در LTE از نوع OFDM (Orthogonal Frequency Division Multiplexing) است و در جدیدترین نسخه از MIMO (Multiple Input Multiple Output) استفاده  شده است. LTE از UMTS Terrestrial Radio Access Network (E-UTRAN) به عنوان رابط هوایی برای ارتقای قابلیت دسترسی شبکه‎های موجود تلفن همراه استفاده می‌کند. E-UTRAN نیز یک استاندارد شبکه دسترسی رادیویی است که به منظور جایگزینی با فناوری‎های UMTS, HSDPA و HSUPA که پیش از این برای نسخه‎های ۳GPP در نظر گرفته شده بود معرفی شده است.

معماری مبتنی بر IP ساده‎ای که در LTE استفاده می‌شود، هزینه‎های عملیاتی و نگهداری را پایین‎تر آورده است و به میزان قابل توجهی ظرفیت سلول E-UTRAN نیز افزایش پیدا کرده است.

فناوری IMS چیست؟

IMS در ابتدا به طور ویژه برای کاربردهای موبایل توسط ۳GPP و ۳GPP2 ساخته شده بود. اما از آنجا که ارائه کنندگان خط ثابت مجبور به پیدا کردن راهکارهایی برای ادغام فناوری‎های مرتبط با موبایل در شبکه‎های خود بودند، این روزها این فناوری در بین این خدمات دهندگان نیز بسیار محبوبیت و گسترش پیدا کرده است. IMS در اصل از طریق زیرساخت‎های مبتنی بر IP همگرایی بین داده، گفتار و فناوری شبکه موبایل را فراهم می‌کند. امکانات ضروری IMS از قبیل کنترل خدمات، امکانات امنیتی مثل احراز هویت و مجوز دسترسی، مسیریابی، ثبت نام، آبونمان، فشرده سازی SIP و پشتیبانی از QOS نیز توسط این فناوری فراهم می‌شود.

IMS را می‌توان با معماری لایه‎ای آن که شامل بسیاری از لایه‎ها با ویژگی‎های مختلف است تجزیه و تحلیل کرد. این معماری قابلیت استفاده مجدد از خدمات و بسیاری دیگر از کاربردهای رایج را فراهم می‌کند. مسئولیت اولین لایه تفسیر کردن حامل و کانال سیگنال از مدار سویچ موجود در شبکه‎ها برای ارسال بسته و کنترل جریان داده است. کاربرد لایه دوم نیز فراهم کردن عملکردهای رسانه‎ای سطح ابتدایی برای کاربردهای سطح بالاتر است.

معماری IMS این فرصت را برای تامین کنندگان خدمات فراهم می‌کند تا با کاهش هزینه‎های عملیاتی را از طریق خطوط سیمی‌، بی‎سیم و شبکه‎های پهن باند خدمات جدید و بهتری را عرضه کنند.

چه تفاوتی بین IMS و LTE وجود دارد؟

• LTE و IMS اجزای کلیدی مشابه‎ای از قبیل Home Subscriber Server (HSS) و سیاست گذاری و همین‎طور Charging Rule Function (PCRF) دارند.
• هم IMS Domain و هم LTE Domain از شبکه‎های WCDMA پشتیبانی می‌کنند.
• IMS Domain به نسبت LTE Domain برای برقراری تماس‎های VoIP کاربردی‎تر است.
• LTE از تماس‎های Circuit Switching پشتیبانی نمی‌کند، به همین دلیل برای راه اندازی تماس‎های صوتی در دامنه CS استفاده از IMS Domain بسیار مفیدتر خواهد بود.
• LTE به نسبت IMS هزینه‎های تمام شده برای هر مگابایت و همچنین فرکانس و شدت تراکم شبکه را با ارائه سرعت بیشتر به منظور ارتقای سطح تجربه کاربری کاهش می‌دهد.