آیا این چیزها کمی پیچیده نیست؟ اگر ما می توانیم با استفاده از یک زبان جدید که هر دو درک می کنیم، ساده تر می شویم؟ این قطعا همه چیز ساده تر می شود، درست است؟

انگلیسی lingua franca را وارد کنید. اگر هر دو نروژ و اسپانیا به جای استفاده از زبان انگلیسی برای ارسال پیام خود به عقب و جلو، هیچ یک از آنها نیاز به دانستن اسپانیایی یا نروژی. این فقط یک زبان مشترک است که برای درک یکدیگر استفاده می شود.

با این حال، به خاطر درک، بیایید بگوییم انگلیسی تنها زبان برای ارتباط بین کشورها است. هنگامی که نروژ یک پیام را به زبان انگلیسی از اسپانیا دریافت می کند، هنوز هم نیاز به ترجمه آن به نروژی – به دلایل!

به همین ترتیب، اگر اسپانیا دریافت پیام از زبان نروژ را به زبان انگلیسی داشته باشد، هنوز هم باید آن را به زبان اسپانیایی ترجمه کند، بگذارید بگوییم .. اوه … برای ادامه کار با قوانین خود که به طور خاص به زبان اسپانیایی هستند! (بازی همراه با من اینجا)

اما، چرا پس از آن زبان انگلیسی را یاد بگیرند اگر آنها هرگز ترجمه آن را به زبان مادری خود برگردانند؟

تصور کنید که نروژ و اسپانیا نه تنها به یکدیگر پیام می زنند، بلکه با فرانسه، پاکستان، سوئیس و روسیه هم ارتباط برقرار می کنند. همه این کشورها زبان های خود را دارند. نیاز به دانستن و ترجمه به تمام آن زبان ها بسیار دشوار است، آیا شما فکر نمی کنید؟

در عوض، هر کشور انگلیسی علاوه بر زبان خود نیز می داند. سپس هر کشوری می تواند به زبان دیگری به یک کشور دیگر ارسال کند و سپس کشور دریافت کننده می تواند از زبان انگلیسی به زبان خود ترجمه کند. در حال حاضر یک زبان جهانی برای ارتباط وجود دارد!

این ایده ی JSON است. به جای درک اینکه چگونه هر یک از زبان های برنامه نویسی کار می کند، یک زبان مشترک است که به طور خاص برای ارتباط استفاده می شود.

اگر برای مثال PHP و جاوا اسکریپت بخواهند هر یک از اطلاعات دیگر را ارسال کنند، لازم نیست که هر دو زبان PHP و جاوا اسکریپت را آموخته و به منظور برقراری ارتباط ترجمه کرده باشند. در عوض، آنها از “lingua franca” ارتباط در برنامه نویسی، JSON، برای ارسال هر پیام دیگر استفاده می کنند. سپس این پیام می تواند از JSON به زبان مربوطه ترجمه شود.

اکنون می توانید تنها یک زبان برنامه نویسی، علاوه بر زبان ارتباطی، JSON، به منظور ارتباط با هر زبان برنامه نویسی دیگر یاد بگیرند.

اما یک بار دیگر، ممکن است شنیده باشید که مردم می گویند که JSON یک زبان برنامه نویسی نیست . و این صحیح است، نه !

اگرچه قیاسی با کشورها به خوبی با توضیح WHS JSON کار می کند اما در توضیح HOW JSON کار نمی کند. پس از همه، زبان انگلیسی یک زبان پیچیده است که طول می کشد تا یاد بگیرد. JSON “زبان” بسیار ساده و آسان برای یادگیری است. بنابراین، برای زبان JSON و گرامر آن، یک روش مشابه دیگر بسازیم.

– نحوه کار JSON –

اکنون، اجازه دهید ارتباطات بین کشورها را برای دومین بار فراموش کنیم.

تصور کنید رئیس خود را در کار جدید خود می خواهد که او را به او گزارش در مورد تمام اتومبیل های جدید در سال ۲۰۱۷.

شما امیدوار است که این کار را با تمام توان خود انجام دهید و لیستی از تمامی خودروهای جدید را در سال ۲۰۱۷ ایجاد کنید!

در اینجا چیزی است که شما به رئیس خود می دهید:

منبع متن: خودرو – ویکی پدیا

در حال حاضر پس از آن، من فکر نمی کنم او خیلی خوشحال از آن، حتی اگر شما تلاش زیادی در جمع آوری اطلاعات قرار داده است. اما شما دقیقا چی خواستید، درست است؟ بله، شما یک کار خوب انجام دادید

مشکل این است که رئیس شما می خواهد لیست ماشین ها را به دفترچه ی آنلاین خود بفرستد و اگر تمام ماشین ها و اطلاعات موجود در آن کار کافی نباشد، اکنون باید در واقع تمام اطلاعات را بخواند ، درک و دریافت کند خودرو و اطلاعات مربوط به آن از دیوار متن شما. خوب، حتی خواندن و درک این گزارش به تنهایی بسیار خاموش است!

با توجه به تلاش های شما، از این موضوع کمی ناراحت می شوید. با این حال، شما از انجام کار خودداری می کنید و تصمیم می گیرید گزارش خود را به دیگران منتقل کنید.

این بار این گزارش سازماندهی را روشن کنید:

این یک فهرست مطالب، بخش های رنگی و یک قالب خوب است که باعث می شود اطلاعات فوق العاده آسان برای پیدا کردن و خواندن. شما بروید و گزارش را به رئیس خود بدهید.

رئیس شما می خواهد مدل جدید Batmobile را پیدا کند، بنابراین جدول محتویات را باز می کند که به نظر می رسد این است:

خوب، بنابراین ظاهرا Batmobile در صفحه ۳ قرار دارد، رئیس شما فکر می کند. او به صفحه ۳ باز می گردد. چیزی که او می بیند چیزی شبیه این است:

یک عنوان واضح برای صفحه وجود دارد و این صفحه به سه هدر تقسیم شده است . همه چیز یک ساختار خوب دارد، بنابراین پیدا کردن اطلاعات یکپارچه و فوق العاده آسان است! همه اتومبیل های دیگر یک صفحه مشابه با همان ساختار دارند. رئیس شما می تواند به هر صفحه ای در بخش خودرو تبدیل شود و انتظار داشته باشد که یک ساختار مشابه با توضیحات، رنگ و یک تصویر داشته باشد.

رئیس شما آن را دوست دارد! او اکنون می تواند به راحتی “ترجمه” این اطلاعات ساختاری را بر روی دفترچه ی آنلاین خود ترجمه کند. شغل خوب، شما افزایش می دهید!

چند ماه بعد، او از شما برای یک چیز می پرسد – گزارش خودروهای جدید در سال ۲۰۱۷، اما این بار با مدل خودرو نیز هست. شما گزارش جدیدی را تهیه کرده اید که عمدتا همان ماشین هایی است که در گذشته استفاده می شود اما از آن زمان تاکنون چند خودرو جدید در بازار منتشر شده است. شما با ارسال لیست جدید خودرو با همان فرمول و ساختار به عنوان آخرین بار او را به دست می آورید، اما با یک سرصفحه جدید برای تمام اتومبیل ها اضافه شده است – مدل .

صفحه Batmobile اکنون به نظر می رسد:

و این کار را تا زمانی که کار شما را ادامه می دهد، ادامه دهید، زیرا رئیس شما یک لیست از اتومبیل های جدید را برای هر ۳ ماه یک بار درخواست می کند و همیشه با این فرمت زیبا ارائه می کنید.

در حال حاضر، کدامیک از دو فرمت گزارش که به رئیس خود داده اید، بهترین است؟ خوب، بدیهی است که آخرین. هیچ انسانی نباید اولین دیوار متنی متن را بخواند!

بیایید بگویم که نحوه پست شما را فرمت کردید بسیار عالی بود، شما مجبور شدید آن را به یک زبان طراحی تبدیل کنید – فرمت ساختار / سازمان متن که هرکسی باید هنگام گزارش دادن پیروی کند، برای اینکه گیرنده متن را در بهترین حالت درک کند راه ممکن است، و همچنین ممکن است از اطلاعات برای دستاوردهای شخصی خود (به عنوان مثال کتابهای الکترونیکی آنلاین) استفاده کنید.

شما این روش استاندارد جدید قالب بندی برای JSON را می نامید . شما لیستی از قوانین را ارسال می کنید که افرادی که می خواهند از این فرمت استفاده کنند بایستی پیروی کنند.

در حال حاضر، هر زمان که رئیس شما درخواست یک گزارش جدید، او می گوید: “لطفا به من لیستی از همه دوچرخه های جدید در سال ۲۰۱۷، در قالب JSON، لطفا لطفا.” هنگامی که او برای اطلاعات در فرمت JSON درخواست می کند، شما بلافاصله می دانید که شما باید یک جدول مطالب، بخش ها، صفحات و هدر ها داشته باشید، همه آنها به صورت خاص با توجه به قوانینی که شما مشخص کرده اید فرمت شده اند.

JSON به طور ناگهانی محبوب می شود و به عنوان یک فرمت استاندارد برای ارتباط بین کارکنان و رئیس آنها استفاده می شود.

حالا، به دنیای واقعی و واقعی JSON. کامپیوترها به ساختار نیاز دارند و همانطور که انسانها زمان زیادی را صرف خواندن اولین بلوک متن بدون ساختار می کنند، بنابراین کامپیوترها را نیز می گیرند. کتاب گزارش شده به خوبی سازمان یافته مشابه آنچه که JSON برای رایانه ها است، مشابه است.

– درک JSON –

با ترکیب دو تقسیم بندی فوق، ما هر دو حزب داریم که می خواهند با یکدیگر ارتباط برقرار کنند. زبان های مختلف صحبت می کنند، اما می خواهند پیام های دیگر را بفرستند. برای این، آنها از یک زبان استاندارد استاندارد استفاده می کنند که هر دو درک می کنند – انگلیسی. آنها فقط می توانند حرف های تصادفی را در یک طرف دیگر پرتاب کنند، اما این موضوع حساس نیست و یا برای درک آن دشوار نخواهد بود. آنها به ساختار نیاز دارند. بنابراین، آنها از دستور زبان استفاده می کنند که فرمت است ، تا سریعا یکدیگر را درک کنند.

این فرمت ، همان شیوه سازماندهی پیام برای ارسال، هر دو طرف بدون در نظر گرفتن هر زبان برنامه نویسی یا سیستم که خودشان استفاده می کنند، JSON نامیده می شود.

مثال آخر بگذارید بگوییم PHP و جاوا اسکریپت می خواهند هر پیام دیگر را بفرستند. در تئوری آنها می توانند یک دیوار بزرگ از متن غیر سازماندهی را به یکدیگر ارسال کنند، اما آنها باید هر یک از کتابهای دیگر را در مورد چگونگی خواندن متن متناسب ارسال کنند. شما باید کد پی اچ پی را به طور خاص برای این قطعه متن بنویسید تا آن را به کد PHP ترجمه کنید. همینطور برای جاوااسکریپت هم هست اگر فقط قوانینی مشترک بود که همه از آن استفاده می کردند.

JSON یک روش مشخص برای سازماندهی / قالب بندی پیام برای ارسال فراهم می کند و از آنجایی که آن بسیار محبوب است، تقریبا تمام زبان های برنامه نویسی دارای مترجمان JSON یا کتابخانه ها هستند تا متن متنی JSON را به زبان برنامه نویسی مربوط تبدیل کنند تا بتواند آن را درک کند آن و از آن استفاده کنید.

صادقانه، فرمت JSON بسیار شبیه یک جدول محتوا است، به جز اینکه به جای شماره صفحه، اطلاعات مربوطه به طور مستقیم تحت یک بخش در دسترس است.

به عنوان مثال، مقالاتی را که قبلا از خودروها داشتیم را بیابید. اگر ما به جای آن همه اطلاعات موجود در آنجا را مانند این قرار می دهیم: